O turismo deportivo é un produto de gran rendibilidade para os destinos. Os máis de 10,6 millóns de turistas estranxeiros que practicaron algún deporte durante a súa estancia en España en 2017 xeraron máis de 112 millóns de pernoitas e gastaron unha media de 114 euros ao día, 1.207 euros por persoa, segundo a Enquisa de Gasto Turístico ( Egatur) que elabora o Instituto Nacional de Estatística (INE). A maioría deles decantouse por actividades de exterior, en especial sendeirismo e montañismo, con máis de tres millóns de afeccionados, segundo estimacións de Turespaña.

E é que as experiencias dixitais "están a transformar a forma en que o público interactúa coa cultura e están a provocar novas formas de consumo e de participación".

E o mesmo pódese dicir se a comparativa é entre as achas, que pecharon o primeiro trimestre de 2018 cun custo de 2,45 céntimos de euro por quilowatt hora consumido (c€/ kWh), e o gas natural, que en abril xa estaba a 5,16.

O reto para empresas e destinos é adaptar o seu márketing a este viaxeiro en auxe. En 2016, a porcentaxe de viaxes profesionais que se transformaban en "bleisure" era do 43% en Estados Unidos. En apenas dous anos, esa cifra creceu ata o 60%.

O problema é que un crecemento artificial da demanda deste tipo pode crear burbullas de investimento que engaden máis e máis oferta aos destinos, baixo a falsa presunción de que a festa non vai parar. Algúns profesionais lembran que os nosos destinos maduran e non poden estar a crecer indefinidamente, senón que deben comezar a investir en mellorar a xestión ou renovar a oferta engadindo valor ás propostas.

Para o ano 2050 espérase que polo menos un 25% da poboación mundial viva en países afectados pola escaseza crónica de auga doce, polo que o obxectivo da ONU de garantir a dispoñibilidade de auga e a súa xestión sustentable e o saneamento para todos, debe tomarse como un reto, responsabilidade de toda a sociedade e afrontalo desde diferentes aspectos.

A iniciativa nace pola detección nos barrios de persoas que se dedican aos coidados de maneira informal (por necesidades familiares ou sociais) e desde Barcelona Activa propúxose converter este hábito en habilidade e oficio.

Os produtos para vexetarianos (como os preparados 0% carne) e o aumento de snacks (moi lonxe daqueles primitivos ronquiños considerados como lambetadas, e que agora inclúen cárnicos, vexetais, froita, leguminosa ou turrón) son outras das tendencias que avalan o interese por unha nutrición sa. Esta tendencia consolídase coa ampla variedade de produtos que inclúen os chamados superalimentos (chlorella, spirulina, kale, lúcuma, maca…), que se introduciron na dieta dos españois con inusitada rapidez.

Nesta situación ten moito que ver a bonanza económica que se vive en Europa e que fai que aumenten os volumes de transporte á vez que as previsións manteñen un bo nivel de confianza na economía dos principais países europeos para os próximos meses.

Por exemplo, en alimentación, a vantaxe de ter un libro maior dixital imposible de modificar, significa que todo, desde as galiñas ata o chocolate e as mazás, pódese rastrexar literalmente desde que se produce a leira ata que chega á súa mesa, ou polo menos ata o estante do supermercado. E se algo sae mal, unha cadea de bloques podería reducir o tempo necesario para rastrexar e deter a propagación dunha enfermidade transmitida polos alimentos.