Cando Uber pasou de ser un "condutor privado para todo o mundo" a ser un modo de transporte masivo prometeu un futuro sustentable. Necesitariamos menos espazo de estacionamento e viviriamos mellor, en tanto que os automóbiles privados irían desaparecendo, substituídos por un transporte tan de fiar como a auga corrente. E axudarían ás cidades para ser máis eficientes compartindo os seus datos sobre os fluxos de tráfico, o que permitiría optimizar o uso das nosas estradas.

Estas ameazas tamén poden ser oportunidades para que as petroleiras e as compañías de automoción adopten novos modelos comerciais no transporte eléctrico, a subministración eléctrica e os servizos de xestión da flexibilidade enerxética. No futuro, non nos abasteceremos de combustible nas estacións de servizo senón nas estacións de carga, e con maior frecuencia, na comodidade dos nosos fogares e lugares de traballo sen necesidade de conducir ata unha estación de servizo.

Por outra banda, a medida que os servizos de vehículo compartido expándanse, as estacións de servizo poderían converterse en lugares aos que acudir para deixar ou coller estes vehículos tendo en conta que, segundo adianta o estudo ‘Energy Journal’ de Oliver Wyman, para 2022 os coches estean equipados con suficiente conectividade para decidir onde encher e efectuar os pagos directamente.