Unha cultura dixital tipicamente ten cinco elementos que a definen: 1) Promove unha orientación externa, en lugar de interna. Unha cultura dixital alenta ás persoas empregadas para mirar cara a fóra e comprometerse cos clientes, coas clientas, cos socios e coas socias, para crear novas solucións. Un bo exemplo de orientación externa é o enfoque no percorrido do cliente ou da clienta; as persoas empregadas dan forma ao desenvolvemento do produto e melloran a experiencia do cliente ou da clienta poñéndose no seu lugar. 2) Premia a delegación polo control. Unha cultura dixital difunde a toma de decisións no profundo da organización. En lugar de recibir instrucións explícitas sobre como realizar o seu traballo, as empregados seguen os principios reitores para que se poida confiar no seu xuízo. 3) Alenta a ousadía sobre a precaución. Nunha cultura dixital, aléntase ás persoas para asumir riscos, fallar rapidamente e aprender, e se lles desalienta a preservar o "status quo" por hábito ou precaución. 4) Salienta máis acción e menos planificación. No cambiante mundo dixital, a planificación e a toma de decisións deben pasar de ter un enfoque a longo prazo a un de curto prazo. Unha cultura dixital apoia a necesidade de velocidade e promove a iteración continua en lugar de perfeccionar un produto ou idea antes de lanzalo. 5) Valora a colaboración máis que o esforzo individual. O éxito nunha cultura dixital lógrase a través do traballo colectivo e o intercambio de información entre divisións, unidades e funcións. O ritmo iterativo e rápido do traballo dixital require un nivel moito maior de transparencia e interacción que o que se atopa na organización tradicional.